రష్యా జానపద కధ (తెలుగు అనువాదం)

నా చిన్నతనం లో రష్యా వారి చే తెలుగు లొ ముద్రించబడిన పుస్తకాలు తక్కువ ఖరీదు లొ విరివిగ దొరికేవి.అలా అప్పుడు ఒక రెండు కధల పుస్తాకాలు మా ఇంట్లొ ఉండేవి నా సెలవు దినాల్లొ కనీసం ఒక్కసారైన చదివేదాన్ని.ఆందులొ మొదటిది " మాయ గుర్రం మేటి గుర్రం " రెండవది " మత్స్య మిత్రుడి మంత్ర మహిమ "
మాయ గుర్రం మేటి గుర్రం
ఒక ఊరులొ ఒక రైతు ఉండేవాడు. ఆ రైతు కి నలుగురు కొడుకులు, నలుగురి లొ నాలుగవ వాడి పేరు ఇవానుష్క. ఆంతా వీడిని వెర్రి వెంగళాయ ఇవానుష్క అంటుండేవారు.ఒక రోజు రైతు నలుగురు కొదుకులను పిలిచి తమ పొలం లోని మొక్క జొన్న పంటని ఎవరో రాత్రి వేళలో నాశనం చేస్తున్నట్టు తెలుసుకుని అది ఎవరు చేస్తున్నారో తెలుసుకొమ్మని చెప్తాడు.సరే మొదటి వంతుగ పెద్ద కొడుకు పొలానికి వెల్తాడు. పొద్దున్నె తిరిగి వచ్చి ఎవరు రాలేదు అని చెప్తాడు. కాని ఆ రొజు పొలం లొ పంటని ఎవరో తొక్ఖినట్టు తెలుసుకుని రెందవ కొడుకు ని వెళ్ళమంటాడు రైతు. సరె రెందవ కొడుకు కూడా ఏమి తెలుసుకొకుండా ఇంటికి వచ్చేస్తాడు. ఇక మూడవ కొదుకు కూడా తెలుసుకో లేక పోతాడు.ఆఖరి వంతుగ వెర్రి వెంగళాయ ఇవానుష్క ఒక తాడు,రాత్రంత మెలుకొని కాలక్షేపం చేయడానికి ఒక కజ్జికాయ జేబులో వేసుకుని పొలానికి బయల్దేరుతాడు. ఇంతలొ అన్నయ్యలు మేమే పట్టుకోలేకపోయాం వీడెందుకు అని అంతారు, ఐన ఇవానుష్క మాత్రం వారిని లక్ష్య పెట్టకుండ పొలానికి వెళ్ళి పోతాడు.రాత్రంతా జాగారం చేస్తు కుర్త్చుంటాడు ఇవానుష్క. ఇంతలొ ఒక తెల్లని గుర్రం పెద్ద పెద్ద రెక్కలతో పొలం లోకి వచ్చి వాల్తుంది. ఇవానుష్క దాన్ని చూసి ఎలాగైన పట్టూకోవాలని తాడు తీసుకుని గిర గిర తిప్పి సరిగ్గా దాని గొంతుకి బిగిస్తాడు. తప్పించుకోవాలని చుసిన గుర్రం తప్పించుకోలేక చివరకి ఇవానుష్క తో రాజి పడుతుంది.గుర్రం ఇవానుష్క తో ఇలా అంటుంది "ఇవానుష్క నన్ను వదిలిపెట్టూ నువ్వు నన్ను పిలిచిన వెంటనె వస్తాను నువ్వు అడిగింది చేస్తాను " అని అంటుంది. మరి నిన్ను ఎలా పిలవాలి అని అడుగుతాడు ఇవానుష్క. సరే నువ్వు నీకెప్పుడు అవసరం వచ్చినా ఊరికి దూరంగ వెళ్ళి దిక్కులు పిక్కటిల్లేల "మాయ గుర్రమా మేటి గుర్రమా జ్ఞానివైన తేజ గుర్రమా ఇటు రా" అని అరవాలి.అని చెప్పి ఇంకెప్పుడు మీ పొలాన్ని పాడు చెయ్యను అని సెలవు తీసుకుంటుంది. పొద్దున్నె ఇంటికి వచ్చి జరిగింది చెప్తాడు ఇవానుష్క. అందరు ఇవానుష్క ని చూసి చెప్పింది చాలు ఇక పోయి పడుకొ అని హేళనగ నవ్వుతారు.ఇవానుష్క నవ్వుకుంటుపొయ్యితీనె(రష్యా లొ పాత కాలం లొ కింద నిప్పుతొ ఉన్న ఒక గూడులాంటిది ఉండి దాని పైన ఎక్కి పడుకొనేవారు,చలికి వెచ్చగ ఉండడం కోసం) ఎక్కి పడుకుంటాడు.ఇవానుష్క అన్నయ్యలు ఆ రోజు ఆ ఊరిలొని యువరాణి ఎలీన స్వయంవరం గురించి మట్లాడుకుంటుండగ ఇవానుష్క కుడా విని ఎలాగైన తను కుడా స్వయంవరానికి వెల్దామనుకుంటాడు. అన్నయ్యల్ని తీసుకెళ్ళమని అడుగుతాడు. వారు నవ్వి అక్కడికి నీ లాటి వారు రాకుడదని, వదినలకి సహాయంగ ఇంట్లొ ఉండమని చెప్పి వారు వెళ్ళిపోతారు. ఇంతలొ ఇవానుష్క అలోచించి వదినలు పుట్టకొక్కులు కోసుకొని వస్తాను బుట్ట ఇలా ఇవ్వండి అని బుట్ట తీసుకొని ఊరి చివరకు వెళ్ళిబుట్ట ఓ మూల గిరాటేసి దిక్కులు పిక్కటిల్లేల "మాయ గుర్రమా మేటి గుర్రమా ఇటు రా" అని అరవగానే, పెద్ద పెద్ద రెక్కలతో తెల్లని గుర్రం అక్కడ వాలుతుంది. ఇవానుష్క యువరాణి దగ్గరకు తీసుకొని పొమ్మంటాడు. గుర్రం ఐతే నువ్వు నా ఎడమ చెవి లో దూరి కుడి చెవి లో నుండి బయటకు రా అని చెప్తుంది. ఇవనుష్క ఎడమ చెవి లో దూరి కుడి చెవిలో నుండి బయటకు రాగనే టింగురంగామని పూల రంగడు లా తయరైపోతాడు. గుర్రం తన మీద ఎక్కించుకుని యువరాణి కోట కేసి పరుగెడుతుంది. దారిలొ అన్నయల్ని దాటి మరీ వెళ్ళిపోతాడు ఇవానుష్క. వారు అంత వేగంగ మొహం మీద దుమ్ము కొట్టుకుంటు పోతున్న ఈ యువరాజెవరో అనుకుంటు తిరిగి కోట వద్దకు పయనమవుతారు. స్వయంవరం లొని యువరాణి ఒంటి స్థంభం కోట లొ కిటికి పక్కన కుర్చొని ఉన్న ఎలీన చేతి కి ఉన్న వజ్రపుటుంగరాన్ని ఎవరైతే గుర్రం మీద ఎగిరి అందుకుంటారో వారికి ఎలీన ని ఇచ్చి వివాహం చేస్తానని రాజు ప్రకటిస్తాడు. ఎంతో మంది యువరాజులు , యువకులు ప్రయత్నిస్తారు. కాని ఎవ్వరు అందుకొలేకపొతారు. ఇవానుష్క వేగంగా వస్తూనే ఎగిరి ఎలీన ఉన్న కిటికి సరిగ్గా మూడడుగుల్లొ విఫలంవుతాడు. వెంటనే వేగంగా అక్కడి నుండి జారుకుంటాడు. తిరిగి ఊరి చివరకి వచ్చి కుడి చెవి లో దూరి ఎడమ చెవి లొ నుండి బయటకు రాగానె ఎప్పటిలా తయరైపొతాడు. ఇంటికి వెళ్ళి పు ట్టకొక్కులు ఇచ్చేసి ఏమి ఎరగనట్టు పొయ్యితీనె ఎక్కి పడుకుంటాడు. అన్నయ్యలు ఇంటికి రాగానే వారు చూసినవి వింతగ మాట్లాడుకుంటుంటారు. అవి విన్న ఇవానుష్క అన్నయ్యలు నేను మీకక్కడ అవుపడ్డనా అని అడిగితే. వారు నువ్వు మాకవుపడ్డం ఎమిటి పిచ్చెక్కిందా నీకు , ఫొ పొయ్యి పడుకొ ఫొ అని అరుస్తారు. ఇవానుష్క నవ్వుకుంటూ ఏమి ఎరగనట్టు పొయ్యితీనె ఎక్కి ముసుగు పెట్టి నిద్రపోతాడు.
పక్క రోజు కూడా అన్నయ్యలు స్వయంవరం చూడ్డానికి బయలుదేరుతారు. మరల ఇవానుష్క అన్నయ్యలు నన్ను కూడా మీతో తీసుకుని పొండి అని అడుగుతాడు. అన్నయ్యలు ఇంట్లో అందరం వెళ్ళితే ఎలాగ మీ వదినలకి సహాయంగ ఉండమని చెప్పి వెళ్ళిపోతారు. సరే ఇవానుష్క వదినలకి అడవికి వెళ్ళి కట్టెలు కోసుకొని వస్తాను అని చెప్పి అడవికి వెల్తాడు. మళ్ళి దిక్కులు పిక్కటిల్లేల మాయ గుర్రాన్ని పిలుస్తాడు. ఎడమ చెవి లో దూరి కుడి చెవి లో నుండి బయటకు రాగానె టింగురంగామని పూల రంగడులా మారిపోతాడు. ఈ సారి ఎలీన కుర్చొని ఉన్న కిటికి కి సరిగ్గా రెండు అడుగుల్లో విఫలమవుతాడు. అక్కడున్నవారంతా " పట్టుకోండి పట్టుకోండి" అని అరుస్తున్న పట్టించుకోకుండ అక్కడి నుండి జారుకుంటాడు ఇవానుష్క. అడవికి వచ్చి కుడి చెవి లో దూరి ఎడమ చెవి లో నుండి బయటకు రాగానే మామూలుగ తయారైపోతాడు.
ఆఖరి రోజు ఇవానుష్క అడవికని వెళ్ళి మాయ గుర్రం తో తిరిగి కోటకి వెల్తాడు. ఈ సారి ఎలీన చేతికున్న వజ్రపుటుంగరాన్ని తీసుకోవడమే కాకుండా ఎలీన బుగ్గ పై ముద్దు కూడా పెట్టుకుంటాడు ఇవానుష్క. వేగంగా వెళ్ళిపోతున్న ఇవానుష్క ని పట్టుకోవాలని పట్టుకోలేకపోతారు అక్కడ చేరి వింతను చూస్తున్న జనం. ఇంటికి చేరిన ఇవానుష్క వేలికి కట్టేంటని అదిగితే పుట్టకొక్కులు కోస్తుంటే తెగిందని చెప్తాడు. ఇంతలొ అన్నయ్యలు వచ్చి ఏ విధంగ యువరాజు ఉంగారన్ని తీసుకొంది చెప్తుంటె ఇవానుష్క వేలికున్న గుడ్డను తీసేసిఉంగరాన్ని చూసుకుంటాడు. ఇల్లంతా ఒక్కసారి వెలుగుతో నిండి పోతుంది. అది చూసిన అన్నయ్యలు నిప్పనుకొని "ఒరెయ్ నిప్పుతో ఆటలాడకు" అని అరుస్తారు. వెంటనే తిరిగి గుడ్డ ని చుట్టేస్తాడు ఇవానుష్క.
యువరాణి ఎలీన ఉంగరాన్ని తీసుకు వెళ్ళిన ఆ యువరాజు ని తెలుసుకోవడం కోసం రాజు ఆ ఊర్లో ఉన్న వారందరు రాజు ఇచ్చే విందుకు రావలని లేదంటె కఠినంగా శిక్షింపబడుతారని చాటింపు వేయిస్తాడు.అది విని తప్పేది లేక ఇవానుష్క ని కూడా వెంట తీసుకుని వెళ్తారు. యువరాణి స్వయంగా అందరికి వడ్డిస్తూ ఇవానుష్క వద్దకు రాగానే వేలికున్న కట్టేంటని అడుగుతుంది. పుట్టకొక్కులు కోస్తుంటే తెగిందని చెప్తాడు. యువరాణి ఏది ఒక్క సారి కట్టు విప్పు చుద్దాం అని అడుగుతుంది. కట్టు విప్పగానే ఒక్క సారిగా ఆ ఆవరణమంతా వెలుగు తో నిండి పోతుంది.వెంటనే యువరాణి అతడే యువరాజని చెప్తుంది రాజు కి. వెంటనే రాజు ఎలీన కి ఇవానుష్క కి వైభవంగ పెళ్ళి జరిపిస్తాడు. ఈ కధ వ్రాసిన రచయిత చివర్లో ఇలా వ్రాసుకుంటాడు
విందులొ నేను పాల్గొంటి
అంతా గడ్డం పైనే పోసుకుంటి
కొంతైనా పోలేదు నొట్లోకి