మా నాన్న గారు కీ.శే. దుత్తలూరు రాధాక్రిష్ణ మూర్తి(రిటైర్డ్ ఎక్సికుటివ్ ఇంజినీర్) గారికి నివాళులర్పిస్తు , ఆయన కలం నుండి జాలు వారిన చివరి రచన.
గల గల పరుగునిడుతున్న మన గోదావరి పెద్దమ్మ,
రాజమహేంద్రి ఆనకట్ట పొరలి సంద్రయ్య పెద్దయ్య
చెంత చేరక ముందే చురలి, తరలి తన చెల్లి
మన అమ్మ తెలుగులమ్మ ఇంటికి, విజయవాటికి
మెట్టినింటికి పోకనే నల్లనమ్మ,గంగమ్మ మన అమ్మ, క్రిష్ణమ్మ
సాగర్ వద్ద ఆగి తన అయ్య కొండయ్యనడిగి,
కొండ దిగి, సంగమయ్య మిట కొండ పటిలములో నుండి కుందులో కలిసి కడప కు వచ్చి,
ఉరవళ్ళ పరవళ్ళ మన పెన్నమ్మ పిన్నమ్మ చేయి పట్టుకుని ఒంటిమిట్టకు కోందండ వారధి పరుగునాపి
భాగవతము పోతయ్య సాక్షిగా కోదండ రామునికి కోదండము వేయించి
సోమశిల వద్ద పిన్నమ్మ సేవదీరమని రంగనాయకుని పలకరించి
నూరేళ్ళుగా నెల్లూరు నెరజాణలనోచిన నోముల పంట,
నెల్లూరు పిషాణముల పంటనినిటికి చేర్చి
పల్లె పల్లె వాడ వాడల పల్లెపడచుల
వెల వెల బారిన నీటి బిందెల తళ తళ లాడించి వారి మోముల కళ కళలా మెరిపించి
కొదండ రాముని కో దండము పెట్టి,
తన పుట్టినిల్లు తిరుమలన్న వెంకన్న పాదముల వద్ద నాగి ,
అన్నకు ఉపచార అర్ఘ్య, పాద్య,స్నాన పానాదుల గూర్చి
మన తమిళ తమ్ముడింట పయనించి దప్పి తీర్చిన మన తెలుగులమ్మ క్రిష్ణమ్మకు, మా అమ్మకు,
ముచ్చటగా మా ముగ్గిరి అన్నల ముద్దులమ్మ తెలుగులమ్మకు మంగళారతులు .....
మా తెలుగు తల్లికి మంగళారతులు...
Sunday, March 23, 2008
మా తెలుగు తల్లికి మంగళారతులు
Posted by సుజన దుత్తలూరు at 2:33 AM 2 comments
Labels: కవితలు
Wednesday, March 19, 2008
చేతిలో చెయ్యి వేసి చెప్పనా...
జననం-పెండ్లి-మరణం జీవితమనే కాల చక్రంలో ఈ మూడు ప్రస్థానాలు అనివార్యం. ఈ మూడు అనుభూతులని ఏక కాలం లో ఒకే హౄదయం అనుభవించిన ఆ క్షణాలు మరిచిపోలేనివి....
అప్పుడే పుట్టిన చిన్నారి చేతిని చెయ్యి లో తీసుకున్నప్పుడు నీ వెనకలా నేనున్నాననే భరోసా, ఆ చిన్నారిని చూస్తుంటే ప్రపంచమంతటిని ధైర్యంగా ఎదుర్కోవడానికి ఈ ఒక్క చెయ్యి చాలెమో, సంతోషంతో నిండిన హౄదయం, ఆ హౄదయ స్పందనకి కళ్ళు చెమ్మగిల్లి ఆర్ధృతతో హత్తుక్కున్న వైనం. ఆ అనుబంధం అద్వీతియం.
కల్యాణ ఘడియలు , పాణిగ్రహణ మంత్రాలు , చేతిలో చెయ్యి వేసి నీకు నేనున్నాను, ఈ ప్రపంచమంతా మనిద్దరమే అంటున్నట్లున్న ఆ బంధం అజరామరం ..
కొన్ని విఘడియలలో ఇంత ధైర్యాన్ని ఇచ్చిన ఆ చెయ్యి ఈ బంధాలన్నిటిని కాదనుకొని వెళ్ళిపోతున్నా, అయినా తిరిగి మళ్ళి నీకోసం జన్మిస్తానని చేతిలో చెయ్యి వేసి వెళ్ళిపోయినప్పుడు, భారంతో నిండిన హౄదయం, ఆ హౄదయ వేదనని ఆపడానికి మనసు పడె కన్నీళ్ళ ప్రయాస.
ఇన్ని ఆవేదనానందాలలో చేతిలో చెయ్యి వేసి దగ్గరికి తీసుకునే ఆ భగవంతుని కరుణ అమోఘం.
Posted by సుజన దుత్తలూరు at 10:02 AM 3 comments
Sunday, March 16, 2008
ఫుష్ప విలాపం
కరుణ శ్రీ జంధ్యాల పాపయ్య శాస్త్రి గారి చే విరచించబడి, ఘంటసాల వేంకటేశ్వర రావు గారి చే గానం చేయబడిన ఈ పుష్ప విలాపం నాకెంతో ఇష్టమైనది....
చేతులారంగ నిన్ను పూజించుకొరకు
కోడి కూయంగనే మేలుకొంటి నేను;
గంగలో ముంగి ధౌత వల్కలము గట్టి
పూలు కొనితేర నరిగితి పుష్పవనికి
నేనొక పూలమొక్కకడ నిల్చి చివాలున కొమ్మవంచి గో
రానెడునంతలోన విరులన్నియు జాలిగ నోళ్ళు విప్పి "మా
ప్రాణము దీతువా?" యనుచు బావురు మన్నవి - కౄంగిపోతి, నా
మానసమందెదో తళుకు మన్నది "పుష్పవిలాప" కావ్యమై.
తల్లి యొడిలోన తలిరాకు తల్ప మందు
ఆడుకొను మమ్ములను బుట్టలందు చిదిమి
అమ్ముకొందువె మోక్షవిత్తమ్ము కొరకు!
హౄదయమే లేని నీ పూజ లెందుకోయి?
జడమతుల మేము; ఞానవంతుడవు నీవు;
బుధ్ధి యున్నది; భావ సమౄద్ధి గలదు;
బండబారెనటోయి నీ గుండెకాయ!
శివునకై పూయదే నాల్గు చిన్ని పూలు?
ఆయువు గల్గు నాల్గు గడియల్ కనిపెంచిన తీవతల్లి జా
తీయత దిద్ది తీర్తు ము; తదీయ కర్మ్ములలోన స్వేచ్ఛమై
నూయల లూగుచున్ మురియుచుందుము; ఆయువు దీరినంతనే
హాయిగ కన్ను మూసెదము ఆయమ చల్లని కాలివ్రేళ్ళపై.
గాలిని గౌరవింతుము సుగంధము పూసి; సమాశ్రయించు భౄం
గాలకు విందు చేసెదము కమ్మని తేనెలు; మిమ్ముబోంట్ల నే
త్రాలకు హాయిగూర్తుము; స్వతంత్రుల మమ్ముల స్వార్ధబుద్ధితో
ట్ళుము త్రుంపబోవకుము; తల్లికి బిడ్డకు వేరు సేతువే!
ఆత్మసుఖమ్ము కోసమయి అన్యుల గొంతులు కోసి తెచ్చు పు
ణ్యాత్ముడ! నీకు మోక్ష మెటు లబ్బును? నెత్తురు చేతిపూజ వి
శ్వాత్ముడు స్వీకరించునె? చరాచరవర్తి ప్రభుండు మా పవి
త్రాత్మల నందుకోడె! నడమంత్రపు నీ తగులాట మేటికిన్?
ఊలుదారాలతో గొంతు కురి బిగించి
గుండెలో నుండి సూదులు గ్రుచ్చి కూర్చి
ముడుచుకొందురు ముచ్చట ముడుల మమ్ము
అకట! దయలేనివారు మీ యాడువారు
గుండెతడి లేక నూనెలో వండి పిండి
అత్తరులు చేసి మా పేద నెత్తురులను
కంపు దేహాలపై గుమాయింపు కొరకు
పులుముకొందురు హంత! మీ కొలము వారు.
అక్కట! హాయి మేము మహిషాసురు లెందరొ నాల్గు ప్రక్కలన్
ప్రక్కల మీద చల్లుకొని మా పసిమేనులు పాడుకాళ్ళతో
ద్రొక్కుచు దొర్లి - దొర్లి - మరురో జుద్యాననె వాడి వత్తలై
రెక్కలు జారిపోన్ పరిహరింతురు మమ్ముల పెంటదిబ్బపై.
మా వెలలేని ముగ్ధసుకుమార సుగంధ మరంద మాధురీ
జీవిత మెల్ల మీకయి త్యజించి కౄశించి నశించిపోయె; మా
యౌవన మెల్ల కొల్లగొని ఆ పయి చీపురుతోడ చిమ్మి మ
మ్మావల పారబోతురు గదా! నరజాతికి నీతి యున్నదా !
బుద్ధ దేవుని భూమిలో పుట్టినావు
సహజ మగు ప్రేమ నీలోన చచ్చెనేమి?
అందమును హత్య చేసెడి హంతకుండ!
మైలపడిపోయె నోయి! నీ మనుజ జన్మ.
పూజ లేకున్న బాబు నీ పున్నె మాయె!
కోయబోకుము మా పేద కుత్తుకలను
అకట! చేసేత మమ్ముల హత్యచేసి
బాపుకొనబోవు ఆ మహాభాగ్య మేమి?
ఇట్లు పుష్పాలు నన్ను చీవాట్లు పెట్టి
నట్లుగాన్ - పూలు కోయ చేయాడలేదు;
ఏమి తోచక దేవర కెరుక సేయ
వట్టి చేతులతో ఇటు వచ్చినాను.
|
Posted by సుజన దుత్తలూరు at 11:32 PM 0 comments
Labels: కవితలు
Thursday, March 13, 2008
ప్రయత్నిచండి...చూద్దాం ..
ప్రయత్నిచండి...చూద్దాం ..
ఈ పదప్రయోగాలని గబ గబ పలికి చూడండి..మన లో మనమే ఆనందించగలం.
1.లక్ష భక్ష్యాలు భక్షించే లక్ష్మయ్య కుక్షికొక భక్ష్యం లక్ష్యమా.
2. కాకీక కాకికి కాక కుక్కకా
3. నా నాన్న నూనె నా నాన్న నూనె నీ నాన్న నూనె నా నాన్న నూనెనని నే నన్నానా
4. ఏడు ఎర్ర లారీలు నాలుగు నల్ల లారీలు.
5. గాదె కింద పందికొక్కు గాదెలోన పందికొక్కు .
మీలొ ఎవరికైనా ఇలాంటి పదప్రయోగాలు తెలిస్తే, వ్యాఖ్యల(Comments) ద్వార తెలియజేయండి.
Posted by సుజన దుత్తలూరు at 3:57 AM 0 comments