నిన్ను చూడకుండా తెల్ల వారేది కాదు,
నా కనురెప్పల కాటుక కళ్ళ అందాన్ని నీలో చూసుకుని మైమర్చిపోయాను.
నా నుదుటన కుంకుమ తిలకాన్ని చూసి ఉషోదయ సూర్య బింబం లా ఉందన్నావు,
చిక్కుముళ్ళు పడిన నా కురులను క్షణాల్లో సరి చేసావు,
నేను వోణి వేసుకుంటే, నువ్వు పదహారణాల తెలుగమ్మాయి లా ఉన్నానన్నావు,
చీర కట్టులో స్త్రీ అందాన్ని చూపించావు,
అప్పట్లో అమ్మ తిడుతున్నా నీతో నే కాలక్షేపం చేశాను,
ఇప్పట్లో నిన్ను చూడాలంటేనే నాలో విరక్తి,
అదే నీవు, అదే నేను, కాని మనిద్దరి మధ్యా ఎందుకింత దూరం..?
నిజాలను నిర్భయంగా చెప్పగల నిలువుటద్దానివి నీవు ,
తరిగిపోయిన నా అందాన్ని వార్ధక్య రూపం లో చూపిస్తున్నావు
అందుకే నువ్వంటే నాకు విరక్తి ,
అందుకే మనిద్దరి మధ్యా ఇంత దూరం.
4 comments:
బాగుందండి :-)
మీ ప్రోత్సహానికి అభినందనలు
chala bagundi, madam.
Thank you Uday garu
Post a Comment