అప్పటి దాకా పట్టు పరికిణి వేసుకుని పేరంటానికి నేను వస్తాను అని గొడవ చేసే చిన్నారి ప్రౌఢ వయసు రాగానే నేను రాను ఇంట్లో నే ఉంటాను అంటున్న కూతురుని చూసి కలత చెందింది ఆ తల్లి మనసు. ప్రకృతి సిద్దమైన తన లో ని మార్పులకు విస్తుపోయిందా చిన్నారి . మేనమామ చేతుల మీదుగా తోలి సారె అందుకుని మురిసిపోయింది. ఆడుతూ,పాడుతూ తిరుగుతున్న ఆ చిన్నారికి బామ్మగారి మాటలు చెవిన పడ్డాయి. ఎంతైనా 'ఆడ'పిల్లనే కదా అని కన్నెమనసుకి సర్ది చెప్పుకుంది. ఆ యవ్వనవతిని ఘనంగా సారెనిచ్చి అత్తవారింటికి సాగనంపి కన్యాదాన ఫలం దక్కించుకున్నాడా తండ్రి. శ్రావణాల పౌర్ణమిని తలచుకుని రక్తభందాన్ని నూలు దారాలుగా పంపిన ఆ చిన్నారి చెల్లికి, దీవెనలు కానుకల రూపం లో పంపారా తోబుట్టువులు. ప్రకృతి కి ప్రతిరూపమైన ఆ కాబోయే తల్లిని సీమంతం చేసి పురిటింటికి సాగానంపారా అత్తవారు. ప్రకృతి పరవసించిపోయింది.
కూతురుగా, చెల్లిగా, కోడలిగా, భార్యగా, తల్లిగా తన వారినందరిని మరపింప చేస్తున్న ఆడపిల్లకి సమాజం లో ఈసడింపులు, పరిరక్షణ కోసం ప్రత్యేక చట్టాలు, అత్యాధునిక పరిజ్ఞానం తో తన తొలి ఊపిరినే ఆపెయ్యడం. ప్రకృతి కే ఇది అమానుషం.
ప్రకృతి అపురూపమైన కానుక ఆడ జన్మ. జన్మ,జన్మ ల కి ఆడజన్మే కావాలని కోరుకునేట్లు పరివర్తన చెందుదాం
No comments:
Post a Comment